Πολλά μπορούν να ειπωθούν.Αλλά ένα πράγμα είναι που σε τρώει....Το γαμώτο για τον τρόπο που δεν προκριθήκαμε....Για μία φάση ρε γαμώτο....Για ένα γκολ...Τέτοιες ευκαιρίες δεν τις έχεις κάθε μέρα.Ναι ο Άγιαξ είναι Άγιαξ.Τεράστια ομάδα στο Παγκόσμιο ποδόσφαιρο.Μεγάλη ιστορία,με κατακτήσεις ευρωπαϊκών πρωταθλημάτων.Αλλά όχι η ομάδα φόβητρο του παρελθόντος.Ένας Άγιαξ που μπορούσαμε να τον αποκλείσουμε και φάνηκε πεντακάθαρα ειδικά στο χθεσινό παιχνίδι.
Ένα καταραμένο 8λεπτο που χάθηκαν τα πάντα.Ένα 8λεπτο που έχασε τον ρυθμό της και την αυτοσυγκέντρωσή της η ομάδα και ήταν αρκετό για τους Ολλανδούς.Δεν θέλω να ρίξω ευθύνες αποκλειστικά στον Τσιρίλο η στον Κρέσιτς ή στον οποιονδήποτε.Όλη η ομάδα αμύνεται και όλη η ομάδα τρώει το γκολ.Ναι,μπορεί να έκανε λάθος ο Τσιρίλο στα 2 πρώτα γκολ.Αλλά δεν φταίει μόνο αυτός.Φταίει και το κέντρο που δεν μάρκαρε σωστά και άφησε την μπάλα να πάει αριστερά,φταίνε και οι παίχτες από τα αριστερά που δεν μάρκαραν και βγήκε η σέντρα,και μετά φταίει και ο Τσιρίλο που δεν μάρκαρε τον Σουάρεζ και έκανε το 1-1.Όπως και για το 1-2 που πάλι φταίει όλη η ομάδα που δεν μάρκαρε σωστά και έφτασε η μπάλα εκεί που έφτασε και έγινε το 1-2.Και μερικοί ας αφήσουν την γκρίνια,αν έπαιζε ο Μαλεζάς δεν θα τα τρώγαμε κτλ κτλ κτλ.Αυτό ποτέ δεν το ξέρεις.Μπορεί να μην τα έτρωγες,αλλά μπορεί να τρωγες και 5.Ο Σουάρεζ σε έκανε γιο-γιο.Παίχτης που στοιχίζει 40 μύρρια.Παίχτης που πέφτουν στα πόδια του όλες οι μεγάλες ευρωπαικές ομάδες για να τον αποκτήσουν.Ούτε ο Κόκε ούτε κανένας Ντιόγκο σε έκανε γιο-γιο,αλλά ο Σουάρεζ.Παίχτης που όσο ανύπαρκτος και να είναι σε όλο το ματς,μία και μόνο φάση φτάνει για να κάνει την ζημιά.
Το χθεσινό παιχνίδι ήταν παρόμοιο με το πρώτο.Αλλά ανάποδο.Στο πρώτο ματς εμείς ήμασταν οι τυχεροί,και ο Αγιαξ ο άτυχος με τις ευκαιρίες που έχασε,ενώ χθες,εμάς μας γύρισε η τύχη την πλάτη με τις τόσες χαμένες ευκαιρίες,και χαμογέλασε πλατιά πλατιά στον Αγιαξ.
Αν κάποιος σε έλεγε πριν το παιχνίδι ότι θα βάλεις 3 γκολ στον Άγιαξ,θα χάσεις πέναλτυ θα χεις πολλές ευκαρίες,χαμένα τετ-α-τετ κτλ αλλά θα αποκλειστείς,ή θα τον περνούσες για τρελό,η θα γελούσες με τις ώρες.Κι όμως.Και 3 γκόλ έβαλες,και πέναλτυ έχασες,και χαμένες ευκαρίες είχες,και χαμένα τετ-α-τετ....Κι εκεί είναι που σε τρώει το γαμώτο.Ρε γαμώτο,αν έμπαινε το πέλαντυ,αν έβαζε ο Σαλπιγγίδης το τετ-α-τετ,αν αν αν...Για μία λεπτομέρεια ρε γαμώτο αποκλείστηκα.Φτάνεις σε σημείο να λες,καλύτερα να έληγε 1-3 ή να τρώγαμε κι άλλο γκολ,και να λεγες δεν γαμιέται.Ήταν καλύτερος και αποκλείστηκα.Αλλά αυτό που έγινε ήταν πολύ χειρότερο...
Από κει και πέρα,παρά την πίκρα,την απογοήτευση,την στεναχώρια...ένιωσα πολύ περήφανος για την ομάδα μου και τους παίχτες.Παρά το σοκ του 1-3 και τον σχεδόν σίγουρο αποκλεισμό σε εκείνο το σημείο,δεν τα παράτησαν.Δεν σταμάτησαν να πιστεύουν πως μπορούν να προκριθούν.Κι όπως αποδείχθηκε μπορούσαν.Τα έδωσαν όλα,πραγματικά όλα,μέχρι το τελευταίο δευτερόλεπτο.Θα μου πεις και τι να το κάνω αυτό ρε φιλαράκι...εγώ την πρόκριση ήθελα....Ολοι αυτό θέλαμε,αλλά τι να κάνουμε.ΠΑΟΚ είσαι και έτσι είναι η ζωή....
Για τον Λαό τι να πει πάλι κανείς...Σαν κι εμάς δεν υπάρχει πουθενά σε όλη τη γη.Παραμιλάει η Ευρώπη για ακόμα μία φορά.Προσκύνησε ο Άγιαξ,οι παίχτες του,ο κόσμος του,ο προπονητής,οι διοικούντες....Ακόμα παραμιλάνε.Δεν ξανάδαν τέτοιο πράγμα πουθενά.
Μία ατμόσφαιρα μοναδική που δεν την συναντάς πουθενά στον κόσμο.
Παρά τον αποκλεισμό η ζωή δεν τελειώνει εδώ....Συνεχίζεται και πρέπει να κοιτάξουμε μπροστά και να μην μείνουμε στο χθες.Και το αύριο μας περιμένει με την κλήρωση και τα play off του europa league.Ας ελπίσουμε πως αυτή την φορά θα μας χαμογελάσει η τύχη και θα μαστε εμείς αυτοί που θα μπούμε στους ομίλους...
ΟΣΟ ΜΕ ΠΛΗΓΩΝΕΙΣ ΤΟΣΟ ΜΕ ΠΟΡΩΝΕΙΣ.
ΕΜΕΙΣ ΜΑΖΙ ΓΙΑ ΜΙΑ ΖΩΗ ΑΕΤΕ ΔΙΚΕΦΑΛΕ....
Παναθηναϊκός
Ολυμπιακός
Π.Α.Ο.Κ.
Α.Ε.Κ.
Ατρόμητος Αθ.
